Hakkında herşey rulette nasil para kazanilir

duruyordu. O devir duyulmasi gok sagma bir ümit duymu§tum. igimde bir seving patlak vermi§ti benim de. Kisacik bir an. §imdi ikisi bir olurlar, elimden tutup beni buradan gotururler; goturup bir odaya kitlerler, “Og elde etmek igin evlenilir mi hig? Daha direngli olana düzen burda söz sen,” derler. Her §ey unutulana tokuşma, umum ilhan Dereli’nin benim babam oldugunu, Mujgan Dereli’nin benim annem oldugunu unutana dek.

Türe Ağaoğlu  “Allah kahretsin! Bilsem gelmezdim. Dogru durust igki bile vermeyeceklerse, ne i§im var benim bu ya§fakat fukaralarinin toreninde?”

Yolboyu bana Ahmet’i anlatti. Kahroluyordu. “Ben bu yanli§i nasil i§ledim Omer komutan, zaruret deyip nasil ellerimle aynasız okuluna verdim bu gocugu?

Gergegi elbet Memo§’un mektubu soylemedi. Mehmet’gigin mektubunda salt §u var: Abinin Ba§şehir’te sozu geger. Yonetici gevrelerde ozellikle §imdi yiginla tanidigi vardir. Bana Bonn’da bir sure elan kalabilmem igin bir burs bulabilir mi acaba?

“Ne yapsin, ana,” dedi: Ho§gorun. Herkese kar§i kizma gok du§kun, gok sevecen bir temel olarak gorunmek istiyorsa bunu da ho§gorun. §imdi nikah kiyilirken bir bile aglamaya ba§larsa; onu da ho§gorelim.

Ben muslugu agarken di§arda sözde yine borular galiniyordu. Trampetler vuruluyordu. Asansorun onunde ko§u§an bacak sesleri, saygili çav tonlari... Sanki mahmuzlu gizmelerin §rak §rak birbirine vurulu§u.

Sarayigi’nde agag kabuklari kemirdiler, inekler kabil gayirlarda otlanmak mecburiyetinde birakildilar. Haydi, hadi!.. Bu aci hakikatleri gozonunde sara onunuze konan yemeklere bin §ukredin. Kral sofrasidir be bu sizin onunuzdeki, kral sofrasi! Benim Kore’bile, yuce bir uğur ugruna sava§irken gazi olup esir du§tugum gunlerde ne yiyip igtigimi biliyor musunuz?

Oglum, Yilmaz’im, bu defter bir gun benden sana miras kalirsa, hayatin insan omru igin surprizlerle meşbu oldugunu unutma. §erefli bir Turk subayinin da a§ka ve kadina susayabi- lecegini unutma. §unca yillik omrunde gonul susuzlugu duymami§, duymayi da kendine zul addetmi§ bir peder olarak beni affetmeni hassaten yalvarış ediyorum. Olumun e§iginden donmu§ ve Birle§mi§ Milel kuvvetleri tarafindan esir kampindan kurtarilmi§ mevcut baban, yetkilendirilmiş gonderildigi Tokyo’da a§klarin en ulvisini evet§aşağı. §imdi de, o a§garaz en ulvi hislerini ayni tazelikle kalbinde evet§atmaktadir.

Bizim eve mezarligin oralardan gegilerek gidilir. Adimini asfaltin dü adim di§ina atar atmaz cumburt diye gokeklere bahis siteleri batarsin.

“Pa§a ve maiyeti yeti§meseydi, zor albayin kucagina atlayacaktim,” diyor Tezel. Boylece huznunu gagda§ bir ortuye sariyor. -Nicedir huzun ve aci ne denli buyuk olursa, o denli gok gulunuyor, Aysel de nicedir boyle yapiyor ve ben buna gok kiziyorum ve ben bundan henüz buyuk bir acinin olabilecegini du§unememeye de ba§liyorum ve butun bunlara kar§in ben de azca once, duygularimi gagdi§i bir bigimde Kamer§en’in gozlerine bo§altisimin son izlerini siliyorum-: Guluyorum.

“Kendini bilime adayip ya§amayi boşlama etmi§ biri degil miyim Tezelcigim? Marifet aşkın, evet§lakin kem olunca, ya evet§yalnız kuskunle§ir beşer, ya marifet iginde hodukle§ir.

“Bak i§te, §u adami tanidim ben Omer. Yillar siteye gidelim once abimlerde bir yemekte kar§ila§mi§tim. Adini bilmiyorum. O gidince ilhan’in arkasindan nasil sermaye§tugunu du§unuyorum da...”

Ola ki, sira bu nimetleri hasretle anma faslina ulaşınca, Albay Erturk’un §urasini tarz bir aglama duygusu da yalayip gegmektedir. Kurtlu sulari igmi§ edinmek hasretle anilamaz. Lakin Sumida -nedense Sumida i§te- kabilinden bir kadin kendini albaya bir henüz oylesi a§kla hig vermemi§tir; bu iyilik hasretle anilabilir onun tarafindan.

O dönem da ben bozulmu§tum. Animsiyorum. Sözde Omer abinin her §eyi bilmesi lüzumlu. Alçak tün sabaha dogru olmu§ bir i§i, fakultenin onune post serip saniye saniye izlemi§ olmasi lüzumlu.